Ik was je kwijt, uiteindelijk slechts één dag , maar toch, het is niks voor jou.
S avonds kwam je niet naar “deel” om te eten. Ik dacht dat het kwam omdat de bovendeur dicht was, vanwege het koude weer. Toen je er de volgende ochtend weer niet was ging ik je zoeken. Eerst bij de melkstal waar je altijd probeert om wat melk te bemachtigen, toen op het huisje van de ventilator waar je lekker warm kunt liggen. Soms ben je op dat warme plekje zo diep in slaap, dat je de wereld om je heen volkomen lijkt te vergeten. Maar nee, daar was je niet.
Ik hield er al rekening mee dat je toch een keer niet goed had opgelet en mogelijk was verongelukt.
Je bent een bijzonder katje. Een paar jaar geleden kwam je plotseling aangelopen. Je zag er snotterig, vies en klein uit. Je zat onder de kalverenboxjes te miauwen en was duidelijk op zoek naar melk. Je hield afstand, maar durfde al snel wat vlees te komen eten.
Een maand later kwam je ineens op mijn schoot zitten en vond je het eigenlijk heerlijk om geknuffeld te worden. Ik noemde je Lotus.
Lotus betekent verlichting en zuiverheid, maar staat ook voor leven.
Leven in de betekenis van: al ga je door duistere tijden, uiteindelijk zal er een prachtige bloem uit jou voort komen. Omdat ik je dat gunde, een prachtige bloem worden, koos ik die naam.
Je bleek dat voorjaar drachtig te zijn geworden en ergens die zomer kreeg je twee jongen. Ik kon je een poosje niet vinden en al helemaal niet waar je je jongen had verstopt. Dat liep niet zo goed af, met die jongen. Je was tussen de isolatie van het dak van de pinkenschuur gekropen en dat bleek niet handig.
Hoewel je er een beetje mottig en stijf uit zag bleek je een ware acrobaat. Geen dak te hoog en geen nok te smal. Je sliep zelfs lekker in het zonnetje op het schuine dak van de hoge loopstal.
Zo vlug als water ook. Hoewel wij echt ons best doen je niet door de deur naar het tanklokaal te laten glippen, het lukt je altijd.
De tweede zomer bleek je weer zwanger. Intussen waren we maatjes geworden. We knuffelden vaak en je leek te denken dat je wel wat hulp kon gebruiken bij een nestje kittens. Ik wist vrij zeker wanneer de jongen moesten komen en hield je goed in de gaten. Die middag was je weg. Op de plek waar we een doos voor je hadden neergezet wilde je zeker niet bevallen. In de buurt van je vorige nest begon ik je naam te roepen en na een poosje hoorde ik je miauwen.
Hoog boven in de pinkenstal op een brede balk kwam je voorzichtig omlaag. Je had een kleine uk in je bek. Geweldig vond ik het. Ik zocht snel een zachte ondergrond van schuim die op de balk paste en jij legde er één voor één de kittens op die je van onder het dakbeschot vandaan droeg. Toen ging je erbij liggen om ze te voeden. Wat een geweldige moeder bleek je te zijn!
Twaalf weken lang genoot je volop van het moederschap (en wij van jou en je kittens) en op natuurlijke wijze maakte je ze steeds zelfstandiger totdat je weer je eigen gang ging.
Het volgende voorjaar besloot ik met pijn in mijn hart om je te laten castreren. Je ging heel makkelijk mee maar de dierenarts, maar toch had ik een beetje het gevoel dat ik je de vreugde van het moederschap ontnam. “Live go’s on “ zullen we maar zeggen.
Alles ging zijn gangetje , jij bleef bij tijd en wijle wat snotterig tot ik een wat passender middel voor je vond waar zowel je huid als je snotterij beter van herstelt.
De hele zomer zat je op de onderdeur. Je bleef daar ook zitten als er iemand door naar binnen moest. Beetje wiebelig allemaal maar jij had goed zicht op je omgeving.
Tot begin deze week dus. Han vond je opgerold op een plukje hooi, vlak voor de wielen van de grote trekker waar je jezelf blijkbaar naar toe had weten te slepen.
Ik pakte je voorzichtig op en voelde dat het niet goed met je was. Je miauwde wat klagelijk en toen ik je neerzette kon je niet op je linker achterpoot staan.
Honger had je gelukkig wel. De bak vlees ging er prima in. Nu lig je bij de komen, in een mandje met een zacht wollen truitje ( gekrompen in de was). Ik geef je vaak Arnica.
Lopen gaat nog niet. Maar daarstraks begon je al wel weer aan een goede schoonmaakbeurt. Je bent alert en je lijkt ook lekker te liggen op het wolletje.
Je wordt vast wel die mooie bloem die ik voor ogen heb.
Lyke Tjoonk