Homeopathie, wat is gelijksoortig?
Homeopathie werkt op basis van gelijksoortigheid. Ruim 200 jaar geleden gebruikte men in de geneeskunde veel, zo niet uitsluitend natuurlijke producten, vooral kruiden en planten.
Toen al bleek uit ervaring en overlevering dat planten, die bij een gezond persoon flinke hartkloppingen konden veroorzaken, ook ingezet konden worden als medicijn tegen hartkloppingen. Problematisch was dat veel planten met een interessante werking vaak nogal giftig waren waardoor in een aantal gevallen het middel erger dan de kwaal werd en men dit met de dood moest bekopen.
De arts Paracelsus, die leefde aan het eind van de vijftiende eeuw wist al dat ‘de dosis van een stof de giftigheid bepaalt”.
Van vergif naar geneesmiddel.
Een aantal artsen heeft veel moeite gedaan om een goede manier van verdunnen te ontwikkelen zodat middelen veilig en aangepast aan de ziektedynamiek en kracht van de patiënt konden worden toegediend. Met name Samuel Hahnemann heeft veel energie gestoken in het verfijnen van deze methode door alles eerst te beproeven op gezonde mensen.
Zijn grote bijdrage ligt hem in de zeer nauwgezette manier van werken en de uiterst nauwkeurige aantekeningen over zijn bevindingen. Van alle middelen schreef hij exact op welke symptomen ze bij gezonde personen opriepen en op welke wijze hij ze had ingezet bij zieke mensen. Hoe je kon herkennen welk middel je nodig had en wat eventueel het verschil was met een middel wat er in zijn werking op leek.
Bovendien kwam hij erachter dat naast de zichtbare symptomen die wij ziekte noemen, er nog meer zaken waren die goede aanwijzingen bevatten om het meest effectieve middel te bepalen. Zo beschreef hij bepaalde mentale symptomen die bij de lichamelijk optraden en wees hij op verschillende processen die vooraf waren gegaan aan de ziekte. Door ook deze verschillende processen mee te nemen in de behandeling kon hij beduidend meer patiënten gezond krijgen dan veel van zijn collega’s.
Zelf genezend vermogen.
Hahnemann vond juist deze methode van werken met het gelijksoortigheidsprincipe (het middel geneest wat het kan oproepen) zo belangrijk om toe te passen omdat je daarmee geen symptomen onderdrukt. Hij zag dat je daarmee het immuunsysteem min of mee “on hold” zette. Met het gelijksoortigheidsprincipe zet je juist kracht van de patiënt, het immuunsysteem, de organen en de op elkaar afgestemde processen in het lichaam aan om harder te werken zodat het lichaam zichzelf weer duurzaam kan helen. Dit werkt zowel op lichamelijke als op geestelijke klachten.
In die tijd zijn er al erg veel middelen beproefd, later zijn er nog middelen bij gekomen waarbij de werkzaamheid altijd “geproofd” wordt op gezonde mensen en waarbij tot in de finesse gebruik gemaakt wordt van het gelijksoortigheidsprincipe zowel in de symptomen als in ziektedynamiek als in kracht van de patiënt. Daarmee heeft elke behandeling een aanzienlijk individueel aspect.
De dieren.
Later is er ook moeite gedaan om dit te vertalen naar dieren. Bij dieren gebruiken we dezelfde middelen met het zelfde principe van gelijksoortigheid. De beschrijving van bepaalde processen die tot ziekte hebben geleid zijn daarbij zo goed mogelijk vertaald naar het niveau van het dier zodat daar ook die processen worden meegenomen in de behandeling. De symptomen, het achterliggende proces, de ziektedynamiek en de kracht van het dier bepalen welk middel of middelen er nodig zijn, welke verdunning er ingezet moet worden of hoeveel schudslagen het middel nodig heeft en hoe vaak het middel het beste kan worden toegediend.
Dat maakt dat ondanks een goede beschrijving van veel middelen, het kennis, kunde en inzicht vraagt om een goede homeopathische behandeling af te stemmen op het individuele dier.
Het maakt ook dat er erg veel mogelijkheden zijn om dieren te helpen gezond te worden of zich beter te voelen.
D:
D is een oude herdershond van het oud-Duitse ras. Mooie rechte rug, waaks maar betrouwbaar. Hij woont op een ruime plek bij een boerderij en is daar echt in zijn element. Het laatste jaar wordt hij wat stijver, staat wat moeilijker op, zijn vacht wordt rommelig. Hij is echter nog blij, wil graag zwemmen is alert en reageert nog overal op. Maar eten gaat erg slecht en de eigenaar ziet hem met lede ogen achteruit gaan. Een buurvrouw wijst hem op de mogelijkheid van homeopathie omdat zij daar een paar maanden eerder zo veel baat bij heeft gehad toen haar hond niet goed herstelde van een operatie aan de baarmoeder.
Als ik bij D kom kijken zie ik een vrolijke hond die zijn pijn even vergeet als er volk het erf op komt, maar daarna al weer snel terug kreupelt naar zijn plek op de deel. Hij heeft een flinke vacht, maar deze ziet er niet vitaal uit. Het blijkt dat hij zijn brokken niet meer goed kan of wil eten. Zijn bespiering is de laatste tijd dan ook enorm afgenomen en hij voelt ook mager op zijn ribbetjes. Hij krijgt duidelijk te weinig voedingstoffen en eiwitten binnen. Maar je ziet aan zij ogen dat hij er nog zin in heeft, dat er nog energie in zit.
We bespreken zijn situatie en de mogelijkheden. Hij heeft goede voeding nodig in de vorm van spiervlees met eiwitten en vet. Omdat het omzetten van voedingstoffen in bruikbare energie op een laag pitje staat heeft hij daarbij homeopathische middelen nodig om die kracht weer te benutten. Zijn pijnlijke schouder en heupen hebben extra ondersteuning nodig. Middelen die passen bij zijn stijfheid bij het op staan en bij de overbelasting die het gevolg is van zijn enthousiasme terwijl zijn spiermassa afneemt.
Diezelfde middag haalt de eigenaar goede kwaliteit spiervlees van verschillende diersoorten. Intussen maak ik de benodigde middelen klaar die hij meteen gaat inzetten.
Een kleine twee weken later rijdt ik bij D langs. Ik zie al een groot verschil en ook de eigenaar kijkt me tevreden aan als D komt aanlopen. Hij loopt al een stuk rechter op, houdt zijn achterhand hoger. Zijn vacht ziet er al wat beter uit en ik voel aan zijn ribben dat er wat meer vlees op komt. Hij loopt voor nog kreupel, maar lijkt hier minder last van te hebben. Hij eet zijn vlees erg goed op, dat is fantastisch.
Een kleine maand later kom ik weer bij hem. Hij gaat nog steeds vooruit. Als hij afgeleid is loopt hij bijna niet meer kreupel. Ik zie dat het opstaan hem nog wel veel moeite kost, maar hij is binnen een paar seconden al weer op volle snelheid. De wandelingen zijn iets ingekort zodat hij meer herstel tijd heeft.
Na een achteruitgang waarin zijn voorhand stijf werd hebben we de behandeling bijgesteld .Dat pakte goed uit. Hij Loopt vlotter, met grotere passen en wil weer spelen.
Ik wil kijken of we er nog een tandje bij kunnen doen. Hij heeft meer kracht en meer energie, dus ik wil kijken of het hem helpt als we de middelen op zijn locomotie (bewegen) twee keer daags inzetten. De middelen die hem helpen om eiwitten en andere voedingstoffen goed om te zetten blijven in de behandeling.
Gister heb ik navraag gedaan of het helpt, deze extra impuls. Ik krijg een erg tevreden eigenaar aan de telefoon die aangeeft dat hij steeds beter gaat bewegen, weer heerlijk zwemt en achter de mussen aanzit. Ik ga van-de-week even kijken hoe het eruit ziet, vanwege zijn leeftijd valt te verwachten dat hij niet weer helemaal zonder homeopathische impuls kan. Vinger aan de pols houden en op tijd bijspringen als dat nodig is zal aan de orde blijven. Maar intussen is het prachtig om te zien hoe de kwaliteit van zijn leven al is verbeterd.
Lyke
Terug naar Home
Terug naar Inhoudsopgave